بررسی شدت عیوب انکساری و میزان رضایت‌ افراد مبتلا به عیب انکساری نسبت به عینک

چکیده زمینه و هدف: عیوب انکساری شایعترین اختلالات چشمی هستند و استفاده از عینک یک روش معمول اصلاح این عیوب می‌باشد؛ همچنین امروزه اصل رضایت‌ استفاده‌کنندگان مقبولیت جهانی و عام دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین شدت عیوب انکساری و میزان رضایت افراد مبتلا به عیب انکساری نسبت به عینک انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که به صورت مقطعی انجام شد، 150 نفر از افرادی که دارای اختلال انکساری بودند، به صورت تصادفی ساده انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل دو فرم مصاحبه جهت ثبت مشخصات فردی و میزان رضایت‌ بیماران و همراه آنها و فرم مشاهده و معاینه جهت تعیین نوع و شدت عیب انکساری بود؛ داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS و آزمون آماری Chi-Square در سطح معنی‌داری 05/0P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: 52 نفر (7/34%) از بیماران مرد و 98 نفر (3/65%) زن بودند. میانگین سنی بیماران 57/14±06/29 بود. از نظر میزان رضایتمندی استفاده از عینک 8/63% بیماران و 2/67% همراهان از داشتن عینک ناراضی بودند. شایعترین نوع عیب انکساری به ترتیب نزدیک‌بینی، آستیگماتیسم سپس دوربینی بود. از نظر آماری بین شدت عیوب انکساری و جنس و شغل با عدم رضایت از عینک توسط بیماران و همراهان رابطه معنی‌داری وجود نداشت اما بین گروههای سنّی و رضایت‌مندی نسبت به عینک رابطه آماری معنی‌داری وجود داشت (01/0P